Nie mogłam patrzeć na rozpacz Kiby.To było tak poruszające,że niemal sama prawie płakałam.
-Kiba!-zawołałam i zatrzymałam go-Nie chce abyś miał dusić w sobie smutek.Po prostu nie wiem z kim chce być i czasem mam wrażenie,że dokonam złej decyzji...
-Serio?
-Tak.Po prostu nie wiem z kim chce być.I to mnie martwi.-dodałam ciszej
-Domyślam się.Ale myślę,że dobrze wybierzesz...
-Ty też na pewno kogoś sobie znajdziesz,jestem tego absolutnie pewna.
-Dzięki za pocieszające słowa.
-To może będziemy przyjaciółmi?Bo z tobą nie da się nudzić.-zaproponowałam
...
<Kiba?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz