Kolejne wyznanie uczucia.Kolejny szok.Kolejna rozterka...
Już sama nie wiem co zrobić.Miłość to zbyt silne słowo...Z jednej strony jestem zauroczona w Shinigami,z drugiej coś mnie ciągnie do Kiby.Nie chce żadnego rozczarować,ale też nie chcę jakieś kłótni,lub co gorsza wojny na śmierć i życie.
To bardzo trudne,ale poszłam za Kibą.I znalazłam go.Leżał,patrząc w niebo.Jego wyraz pyska był dołujący.Bardzo.
-Kiba...-dosyć głośno szepnęłam
Na dźwięk mojego głosu od razu spojrzał na mnie.Teraz miał zdumienie zamiast smutku.Po chwili wstał.
-Tak?
-Muszę ci coś powiedzieć.
-Tak?A co?-już był niemal wniebowzięty
-Niestety nie odwzajemniam tego uczucia,którym mnie darzysz...
Z powrotem wrócił smutek z żalem.
-Ale mało się znamy,chociaż nie wiem czy możemy być kiedyś...Sama już nie wiem.
-Ale jest jakaś szansa?-spytał z nadzieją
-Chyba tak...-urwałam bo jego ruchu się nie spodziewałam
Kiba gdy usłyszał moje ostatnie słowa,doskoczył do mnie i mocno przytulił....
<Kiba,dokończyłbyś?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz